آموزش کالیبراسیون فرستنده هوشمند قسمت ۱

آموزش کالیبراسیون فرستنده هوشمند قسمت ۱ :

کالیبراسیون را می توان با استفاده از یک ارتباط دستی در میدان، یک لپ تاپ روی نیمکت در کارگاه، یا از طریق مدیریت هوشمند دستگاه (IDM) انجام داد. نرم افزار به عنوان بخشی از سیستم مدیریت دارایی.

زبان توضیحات دستگاه الکترونیکی (EDDL) فناوری مورد استفاده سازندگان دستگاه برای تعریف نحوه نمایش سیستم اطلاعات و عملکردهای دستگاه به تکنسین است. EDDL کالیبراسیون فرستنده‌های هوشمند و سایر دستگاه‌های هوشمند را آسان‌تر می‌کند.

شکل: فرستنده هوشمند

این آموزش اصول متداول کالیبراسیون، بازنگری، و برش را در مورد انواع فرستنده ها توضیح می دهد.

روش جزئیات بسته به اندازه گیری انجام شده، اصل سنجش و هر سازنده کمی متفاوت است.

کالیبراسیون

طبق تعریف، اصطلاح “کالیبره کردن” به معنای چند چیز مختلف است:

1. محدوده (مقیاس) را تنظیم کنید
2. خواندن سنسور (مبدل) یا خروجی جریان را در برابر استاندارد برش (تصحیح) کنید
3. به سادگی قرائت سنسور (مبدل) یا خروجی جریان را با یک استاندارد مقایسه کنید تا ببینید بدون اصلاح (ترمیم) خطا چقدر بزرگ است.

این اغلب در پنج نقطه، افزایش و کاهش انجام می شود. اگر خطا خیلی بزرگ باشد، فرستنده ممکن است بریده شود یا جایگزین شود.

ANSI/ISA–۵۱٫۱ تعریف اصطلاحات

کالیبره کردن: برای تعیین خروجی های دستگاه مربوط به مجموعه ای از مقادیر کمیتی که دستگاه قرار است اندازه گیری، دریافت یا ارسال کند. داده های به دست آمده برای:

استفاده می شود

1. مکان هایی را که قرار است فارغ التحصیلان مقیاس در آنها قرار داده شوند، تعیین کنید؛
2. خروجی را تنظیم کنید تا آن را به مقدار دلخواه، در محدوده تحمل مشخصی برسانید؛
3. خطا را با مقایسه خواندن خروجی دستگاه با یک استاندارد مشخص کنید.

کالیبره کردن فرستنده های هوشمند

اصطلاح “کالیبراسیون” در زمینه فرستنده های هوشمند/هوشمند اغلب اشتباه برداشت می شود.

در زمان فرستنده های آنالوگ، کالیبراسیون به معنای اعمال ورودی فیزیکی و چرخاندن پتانسیومترهای تریم برای تنظیم فرستنده بود تا جریان خروجی آنالوگ مطابق با محدوده اندازه گیری مورد نظر صحیح شود.< /p>

هنگامی که فرستنده های هوشمند ظاهر شدند، این فرآیند “کالیبراسیون” به سه بخش تقسیم شد:

• ترمیم سنسور
• تنظیم محدوده (بازگشت)
• تریم فعلی

دلیل جداسازی این توابع این است که محدوده را می توان بدون اعمال ورودی فیزیکی تغییر داد.

این صرفه جویی زیادی در زمان و هزینه و یکی از دلایل اصلی پذیرش سریع فرستنده های هوشمند بود.

با این وجود، “تریم سنسور” را با “تنظیم محدوده” اشتباه نگیرید. هر دو بخشی از کالیبراسیون هستند، اما دو چیز بسیار متفاوت.

از نظر بسیاری، تنظیم محدوده بیشتر شبیه پیکربندی است تا کالیبراسیون.

برش سنسور (برشی دیجیتال)

به مرور زمان همه حسگرها جابجا می شوند.

بسته به نوع سنسور ممکن است به دلیل فشار یا دما شدید، لرزش، خستگی مواد، آلودگی یا عوامل دیگر باشد. همچنین ممکن است به دلیل موقعیت نصب، خواندن حسگر تغییر کند.

تریم سنسور برای تصحیح قرائت دیجیتال همانطور که در LCD نشانگر محلی دستگاه دیده می شود و از طریق ارتباط دیجیتال دریافت می شود استفاده می شود.

به عنوان مثال، اگر فشار ۰ بار است اما قرائت فرستنده ۰٫۰۳ بار را نشان می دهد، از تریم سنسور برای تنظیم مجدد آن به ۰ بار استفاده می شود.

تریم سنسور همچنین می تواند برای بهینه سازی عملکرد در محدوده کمتری نسبت به آنچه که در ابتدا در کارخانه تراشیده شده بود استفاده شود.

اصل اساسی برای کالیبراسیون (تریم حسگر) همه فرستنده ها یکسان است:

1. یک ورودی شناخته را اعمال کنید
2. به فرستنده بگویید چیست
3. فرستنده عوامل تصحیح داخلی را محاسبه می کند
4. فرستنده از عوامل تصحیح جدید برای محاسبه قرائت اندازه گیری صحیح جدید استفاده می کند

ترمیم حسگر به تکنسین نیاز دارد که یک ورودی فیزیکی به فرستنده اعمال کند. بنابراین تکنسین باید یا باید تریم حسگر را در میدان در محل فرآیند انجام دهد یا فرستنده باید به کارگاه بازگردانده شود تا برش حسگر را انجام دهد.

این برای فرستنده های ۴-۲۰ mA/HART، WirelessHART، FOUNDATION FOUNDATION و همچنین فرستنده های PROFIBUS اعمال می شود.

ترمیم حسگر در میدان ساده ترین کار را با استفاده از یک ارتباط دستی متصل به گذرگاه در حال اجرا انجام می دهد که توسط ۴-۲۰ میلی آمپر/HART، WirelessHART و فیلدباس FOUNDATION پشتیبانی می شود.

برای PROFIBUS-PA فرمان trim می‌تواند از سیستم کنترل ارسال شود، یا می‌توان فرستنده را به طور موقت از گذرگاه در حال اجرا جدا کرد تا برش حسگر را انجام دهد.

به طور معمول سه شکل از برش سنسور وجود دارد:

• تریم سنسور صفر
• تریم سنسور پایین
• حسگر بالایی

صفر برش نیاز دارد که ورودی فیزیکی اعمال شده صفر باشد، این اغلب با فرستنده های فشار استفاده می شود برای بهترین دقت، برش سنسور را در دو نقطه، نزدیک به مقدار محدوده پایین تر و مقدار محدوده بالایی. این جایی است که از تریم سنسور پایین و بالایی استفاده می شود.

یک ورودی فیزیکی شناخته شده به فرستنده اعمال می شود تا برش حسگر را انجام دهد، تکنسین مقدار اعمال شده (روی رایانه یا ارتباط دستی) را که به فرستنده ارسال شده است، وارد می کند و به فرستنده اجازه می دهد. خود را اصلاح کند.

مقادیر ورودی فیزیکی اعمال شده برای برش سنسور پایین و بالایی به ترتیب در حافظه فرستنده ذخیره می شود و به ترتیب به عنوان نقطه برش سنسور پایین و نقطه برش سنسور بالایی نام گذاری می شود.

تریم سنسور برای اعمال ورودی بسیار دقیق نیاز دارد. تجهیزات کالیبراسیون کارخانه معمولاً دقیق تر از کالیبراتورهای قابل حمل در محل هستند.

علاوه بر این، فرستنده ها این روزها معمولاً بسیار پایدار هستند. بنابراین، تریم حسگر فرستنده‌های جدید به ندرت در هنگام راه‌اندازی انجام می‌شود.

توجه داشته باشید که برش حسگر در سیستم عامل در ریزپردازنده فرستنده انجام می شود. در خود سنسور انجام نمی شود.

تریم واقعاً یک تابع ریاضی است که بایاس عددی و فاکتورهای افزایش را تنظیم می کند.

یعنی این سنسور است که بعد از تبدیل A/D می خواند و نه سخت افزار سنسور

تریم سنسور جنبه کالیبراسیون است که این مقاله بر آن تمرکز دارد. یعنی:

• کالیبراسیون فشار
• کالیبراسیون جریان
• دما
• کالیبراسیون سطح
• و غیره

نقاط برش سنسور

هدف از پارامترهای (CAL_POINT) این است که بگویند آخرین بار برش سنسور در کدام نقاط انجام شد و در صورت نیاز، برش سنسور نقاط برش سنسور را انجام دهند.

اگر پارامترهای نقاط برش سنسور ۰ و ۳۶۰ میلی بار باشند، به این معنی است که اینها نقاطی هستند که در آن کالیبره شده است (تریم سنسور).

فرستنده ممکن است همچنان بتواند ۶۰۰- تا ۶۰۰+ را اندازه گیری کند، اما به یاد داشته باشید که فرستنده اکنون در حال برونیابی است بنابراین ممکن است دقت کامل نداشته باشد، اما به هر حال ممکن است مشکلی نداشته باشد.

این غیر معمول نیست. اگر برش حسگر در ۶۰۰- و ۶۰۰+ انجام شود، ممکن است دقت بیشتری حاصل شود.

توجه داشته باشید که نقاط برش سنسور فقط “تنظیم” نیستند. آنها پارامترهای پیکربندی محدوده نیستند. این دو پارامتر زمانی که برش حسگر انجام می شود، نوشته می شود.

سپس فرستنده این نکات را به خاطر می آورد که تریم تولید شد.

معمولاً یک جادوگر برش سنسور (“روش”) وجود دارد که تکنسین را گام به گام در فرآیند کالیبراسیون می برد و این جادوگر تریم سنسور است که پارامترهای نقطه تراش سنسور را می نویسد.

منبع مقاله: Eddl

بعد بخوانید:

بخش اول آموزش فرستنده هوشمند

بخش دوم آموزش فرستنده هوشمند

آموزش فرستنده هوشمند قسمت ۳

در صورت هرگونه سوال و نظر با مجموعه پرگاران تماس حاصل فرمایید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.