حالت های انتقال داده های ارتباط سریالی

حالت های انتقال داده های ارتباط سریالی چگونه است؟

حالت‌های انتقال داده ارتباط سریالی به معنای انتقال داده بین دو دستگاه است.

به آن حالت ارتباطی نیز می گویند. این حالت ها جهت جریان اطلاعات را هدایت می کنند.

سه نوع حالت انتقال وجود دارد.

آنها عبارتند از:

• حالت ساده
• حالت نیمه دوطرفه
• دوطرفه کامل

Simplex

داده در یک کانال سیمپلکس همیشه یک طرفه است. کانال های Simplex اغلب مورد استفاده قرار نمی گیرند زیرا امکان ارسال خطا یا سیگنال های کنترلی به انتهای ارسال وجود ندارد.

سیمپلکس یک جهت است. یک مثال خوب می تواند صفحه کلید شما به CPU شما باشد. CPU هرگز نیازی به ارسال کاراکترها به صفحه کلید ندارد، اما صفحه کلید همیشه کاراکترها را به CPU ارسال می کند. در بسیاری از موارد، رایانه‌ها تقریباً همیشه کاراکترها را به چاپگرها ارسال می‌کنند، اما چاپگرها معمولاً هرگز کاراکترها را به رایانه‌ها نمی‌فرستند (استثناهایی وجود دارد، برخی از چاپگرها پاسخگو هستند). Simplex فقط به یک خط (در مورد سریال) نیاز دارد.

نیم دوبلکس

یک کانال نیمه دوبلکس می تواند ارسال و دریافت کند، اما نه همزمان.

مثل یک پل یک‌طرفه است که برای عبور از آن باید ترافیک دو طرفه راه پیدا کند.

فقط یک سر در یک زمان ارسال می کند، انتهای دیگر دریافت می کند.

علاوه بر این، می‌توان خطا را شناسایی کرد و از فرستنده درخواست کرد اطلاعاتی را که خراب شده ارسال کند.

Half-Duplex مانند جاده مخوف “یک خط” است که ممکن است در کارگاه های ساختمانی به آن برخورد کرده باشید. فقط یک جهت در هر زمان مجاز خواهد بود. راه‌آهن‌ها باید بیشتر با این سناریو کنار بیایند،

زیرا پیاده‌سازی یک مسیر ارزان‌تر است. یک دیسپچر قطار را در یک انتهای مسیر تکی نگه می دارد تا زمانی که قطاری که در جهت دیگر حرکت می کند از آن عبور کند.

تنها مثالی که می توانم برای Half-Duplex فکر کنم در واقع یک رابط موازی است. حتی اگر موازی هشت خط است، داده ها از طریق خطوط در یک جهت در یک زمان حرکت می کنند اما هرگز در هر دو جهت در یک زمان حرکت نمی کنند.

IEEE-1284 به چاپگرها اجازه می دهد پیام ها را به رایانه ارسال کنند. چاپگر نمی‌تواند این پیام‌ها را در زمانی که رایانه در حال ارسال نویسه‌ها است ارسال کند، اما وقتی رایانه ارسال کاراکتر را متوقف می‌کند، سپس چاپگر می‌تواند پیام‌ها را برگرداند.

.

این شبیه به برخی از جاده ها است که به مرکز شهر می روند.

در صبح، آنها جاده های یک طرفه هستند که به ترافیک اجازه می دهد تا به مرکز شهر برود.

در عصر جاده های یک طرفه آنها، اجازه می دهد تا ترافیک از مرکز شهر خارج شود.

تنها مزیتی که Half-Duplex دارد این است که تک لاین یا تک مسیر ارزان تر از دو لاین یا دو مسیر است.

Full-Duplex

داده ها می توانند در هر دو جهت به طور همزمان حرکت کنند. نیازی به تغییر حالت انتقال به حالت دریافت مانند حالت نیمه دوبلکس نیست.

Full-Duplex مانند یک بزرگراه معمولی دو خطه است. در برخی موارد،

جایی که ترافیک به اندازه کافی سنگین است، راه آهن تصمیم می گیرد یک مسیر دوتایی ایجاد کند تا قطارها در هر دو جهت عبور کنند.

در ارتباطات، این بیشتر در مورد شبکه رایج است. هاب فیبر نوری ما دارای دو اتصال دهنده در هر پورت است،

یکی برای هر خط یک جاده دو خطه. فیبر Full-Duplex دو کابل است که به صورت بسته یا به هم گره خورده اند تا جاده دو لاین را تشکیل دهند.

در ۱۰۰Base-TX، دو خط در یک ژاکت قرار دارند. RS232 همچنین برای مدیریت Full-Duplex طراحی میشود.

اما برخی از مودم ها و مبدل های کوتاه ما به کاربر این امکان را می دهند که Half-Duplex یا Simplex را انجام دهد تا تعداد هادی های مورد نیاز برای اتصال بین آنها کاهش یابد.

در صورت هرگونه سوال و نظر با مجموعه پرگاران تماس حاصل فرمایید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.