اندازه گیری سطح رادار

ابزارهای سطح رادار فاصله فرستنده (واقع در برخی از نقاط مرتفع) تا سطح یک ماده فرآیندی را که در زیر آن قرار دارد، تقریباً مشابه فرستنده‌های اولتراسونیک – با اندازه‌گیری زمان پرواز یک دستگاه اندازه‌گیری می‌کنند. موج سفر.

تفاوت اساسی بین ابزار رادار و ابزار اولتراسونیک در نوع موج مورد استفاده است: امواج رادیویی به جای امواج صوتی.

امواج رادیویی ماهیت الکترومغناطیسی دارند (شامل میدان های الکتریکی و مغناطیسی متناوب) و فرکانس بسیار بالایی دارند (در محدوده فرکانس مایکروویو – گیگاهرتز).

امواج صوتی ارتعاشات مکانیکی هستند (که از مولکولی به مولکول دیگر در یک ماده مایع یا جامد منتقل می شوند) و فرکانس بسیار کمتری دارند (ده ها یا صدها کیلوهرتز – هنوز برای یک انسان بسیار زیاد است. برای تشخیص به عنوان یک تن) از امواج رادیویی.

برخی از ابزارهای سطح رادار از “کاوشگر” موجبر برای هدایت امواج الکترومغناطیسی به و از مایع فرآیند استفاده می کنند، در حالی که برخی دیگر امواج الکترومغناطیسی را از فضای باز به بیرون می فرستند تا مواد فرآیند را منعکس کنند.

ابزارهایی که از موجبرها استفاده می کنند، ابزارهای رادار موج هدایت شونده نامیده می شوند، در حالی که ابزارهای راداری که برای انتشار سیگنال به فضای باز متکی هستند غیر- نامیده می شوند. تماس با رادار.

اندازه گیری سطح رادار

تفاوت بین این دو نوع ابزار رادار در تصویر زیر نشان داده شده است:

عکس‌های فرستنده سطح رادار غیر تماسی (چپ) و موج هدایت‌شده (راست) در زیر نشان داده شده است.

فرستنده بدون تماس برای بازرسی روی میز قرار می گیرد در حالی که فرستنده موج هدایت شده در قفسی شبیه به فرستنده سطح جابجایی متصل به آن نصب شده است. ظرف توسط دو لوله:

همچنین ببینید: انیمیشن اندازه گیری سطح رادار موج هدایت شونده

دستگاه های رادار غیر تماسی به دلیل تمایل طبیعی پرتوهای الکترومغناطیسی به پراکندگی در فضا، نسبت به دستگاه های رادار موج هدایت شونده، سیگنال بسیار بیشتری از دست می دهند. موجبرها با هدایت انرژی رادیویی در امتداد یک مسیر مستقیم با این از دست دادن سیگنال مبارزه می کنند.

کاوشگرهای مورد استفاده در ابزارهای رادار موج هدایت شونده ممکن است تک میله های فلزی، جفت میله های فلزی موازی، یا ساختار میله و لوله فلزی هم محور باشند.

کاوشگرهای تک میله ای بیشترین تلفات انرژی را متحمل می شوند، در حالی که کاوشگرهای کواکسیال در هدایت انرژی مایکروویو به سطح مشترک مایع و برگشت عالی هستند.

با این حال، کاوشگرهای تک میله ای نسبت به کاوشگرهای دو میله ای یا (مخصوصا) کواکسیال، که در آن توده های چسبناک مایع چسبناک و/یا ماده جامد به آن می چسبند، در برابر رسوب فرآیند بسیار تحمل می کنند. کاوشگر.

اگر به اندازه کافی شدید باشد، چنین رسوبات رسوبی باعث انعکاس امواج الکترومغناطیسی می شود که به فرستنده شبیه انعکاس یک سطح مایع یا رابط واقعی می شود.

دستگاه های رادار غیر تماسی به دلیل تمایل طبیعی پرتوهای الکترومغناطیسی به پراکندگی در فضا، نسبت به دستگاه های رادار موج هدایت شونده سیگنال بسیار بیشتری از دست می دهند.

موجبرها با هدایت انرژی رادیویی در امتداد یک مسیر مستقیم با این از دست دادن سیگنال مقابله می کنند. کاوشگرهای مورد استفاده در ابزارهای رادار موج هدایت شونده ممکن است تک میله های فلزی، جفت میله های فلزی موازی، یا ساختار میله و لوله فلزی هم محور باشند.

کاوشگرهای تک میله ای بیشترین تلفات انرژی را متحمل می شوند، در حالی که کاوشگرهای کواکسیال در هدایت انرژی مایکروویو به سطح مشترک مایع و برگشت عالی هستند.

با این حال، کاوشگرهای تک میله ای نسبت به کاوشگرهای دو میله ای یا (مخصوصا) کواکسیال، که در آن توده های چسبناک مایع چسبناک و/یا ماده جامد به آن می چسبند، در برابر رسوب فرآیند بسیار تحمل می کنند. کاوشگر.

اگر به اندازه کافی شدید باشد، چنین رسوبات رسوبی باعث انعکاس امواج الکترومغناطیسی می شود که به فرستنده شبیه انعکاس یک سطح مایع یا رابط واقعی می شود.

غیر -ابزارهای رادار تماسی برای هدایت انرژی مایکروویو به داخل کشتی و دریافت انرژی اکو (بازگشت) به آنتن ها متکی هستند.

این آنتن ها باید تمیز و خشک نگه داشته شوند، که اگر مایع اندازه گیری شده بخارات متراکم ساطع کند ممکن است مشکل ساز شود.

به همین دلیل، ابزارهای رادار غیر تماسی اغلب با استفاده از یک پنجره دی الکتریک (ساخته شده از موادی مانند پلاستیک که نسبتاً “شفاف” است از داخل کشتی جدا می شوند. امواج الکترومغناطیسی با این حال به عنوان یک مانع بخار موثر عمل می کند:

کلاس

امواج الکترومغناطیسی با سرعت نور ۲٫۹۹۷۹ × ۱۰^۸ متر در ثانیه در خلاء کامل حرکت می کنند. سرعت موج الکترومغناطیسی در فضا بستگی به گذردهی دی الکتریک (که با حرف یونانی “epsilon”، ∈ نشان داده شده است) آن فضا بستگی دارد.

فرمولی که سرعت موج (v) را به گذردهی نسبی مربوط می کند (نسبت گذردهی یک ماده به خلاء کامل، که نماد آن ǫr است و گاهی اوقات ثابت دی الکتریک ماده نامیده می شود. ) و سرعت نور در خلاء کامل (c) در اینجا نشان داده شده است:

همانطور که قبلاً ذکر شد، کالیبراسیون هر فرستنده سطح مبتنی بر اکو به دانستن سرعت انتشار موج از طریق محیط جداکننده دستگاه از رابط سیال فرآیند بستگی دارد.

برای فرستنده های راداری که یک مایع را زیر گاز یا بخار حس می کنند، این سرعت سرعت نور در آن فضای گاز یا بخار است که می دانیم تابعی از گذردهی الکتریکی است. .

گذردهی نسبی هوا در فشار و دمای استاندارد تقریباً یکسان است (۱). این بدان معناست که سرعت نور در هوا تحت فشار اتمسفر و دمای محیط تقریباً همان سرعتی است که برای خلاء کامل است (۲٫۹۹۷۹ × ۱۰^۸ متر در ثانیه).

اما اگر فضای بخار بالای مایع هوای محیط نباشد و در معرض تغییرات زیادی در دما و/یا فشار باشد که باعث تغییر چگالی بخار شود، گذردهی این بخار ممکن است به طور اساسی تغییر کند و در نتیجه سرعت نور و در نتیجه کالیبراسیون دستگاه تراز را تغییر دهد. این تغییر کالیبراسیون گاهی اوقات به عنوان اثر فاز گاز نامیده می شود.

فرمولی مفید برای محاسبه گذردهی هر گاز یا بخار بر اساس فشار و دما در اینجا نشان داده شده است:

کجا،

∈_r = گذردهی نسبی گاز در فشار معین (P) و دما (T)

∈_ref = گذردهی نسبی همان گاز در فشار استاندارد (Pref ) و دما (Tref )

P = فشار مطلق گاز (بارها)

Pref = فشار مطلق گاز در شرایط استاندارد (≈ ۱ bar)

T = دمای مطلق گاز (کلوین)

Tref = دمای مطلق گاز در شرایط استاندارد (≈ ۲۷۳ K)

این فرمول بر این اصل استوار است که گذردهی توده تابعی از چگالی است. ممکن است با اجرای یک “آزمایش فکری” که در آن نمونه ای از گاز متراکم تر می شود، متوجه شویم که چرا این اتفاق افتاده است.

با افزایش چگالی گاز، مولکول های گاز بیشتری در همان حجم فضا جمع می شوند.

اگر گذردهی هر مولکول گاز از گذردهی فضای خالی بیشتر باشد، وجود تعداد بیشتری از آن مولکول های گاز به این معنی است که گذردهی آن حجم افزایش می یابد.

البته گذردهی بیشتر، سرعت نور از طریق گاز را کاهش می دهد و در نتیجه بر کالیبراسیون ابزار رادار تأثیر می گذارد.

در ارتباط این مفهوم با تغییرات فشار و دما در گاز، می بینیم که گذردهی گاز با افزایش فشار (با افزایش چگالی گاز) افزایش می یابد و با افزایش دما کاهش می یابد. (با کاهش چگالی گاز).

این بدان معناست که سرعت نور از طریق گاز با افزایش فشار کاهش می یابد و با افزایش دما افزایش می یابد.

برای ابزارهای سطح رادار که در محیط‌های گازی با تغییرات قابل توجه فشار و دما (به عنوان مثال چگالی) کار می‌کنند، تغییرات متعاقب آن در سرعت نور از طریق آن گاز، دقت دستگاه را به خطر می‌اندازد.

با ابزارهای سطح اولتراسونیک، شرط لازم برای وقوع اکو این است که موج صوتی با تغییر ناگهانی در چگالی مواد مواجه شود.

با ابزارهای سطح رادار، شرط لازم برای انعکاس موج، تغییر ناگهانی در گذردهی دی الکتریک (∈) است. هنگامی که یک موج الکترومغناطیسی با تغییر ناگهانی در گذردهی دی الکتریک مواجه می شود، مقداری از انرژی آن موج به شکل موج دیگری که در جهت مخالف حرکت می کند منعکس می شود، در حالی که تعادل انرژی موج به سمت جلو ادامه می یابد تا به ماده جدید منتشر شود.

قدرت سیگنال منعکس شده به میزان تفاوت گذردهی دو ماده بستگی دارد:

این اصل سیگنال های منعکس شده را در خطوط انتقال مسی نیز توضیح می دهد. هر گونه ناپیوستگی (تغییرات ناگهانی در امپدانس مشخصه) در طول یک خط انتقال، بخشی از توان سیگنال الکتریکی را به منبع منعکس می‌کند.

در یک خط انتقال، پیوستگی ها ممکن است توسط گیره ها، شکستگی ها یا اتصال کوتاه ایجاد شوند. در یک سیستم اندازه گیری سطح رادار، هر تغییر ناگهانی در گذردهی الکتریکی یک ناپیوستگی است که بخشی از انرژی موج فرودی را به منبع بازتاب می دهد.

بنابراین، ابزارهای سطح رادار زمانی بهترین عملکرد را دارند که بین دو ماده در سطح مشترک تفاوت زیادی در گذردهی وجود داشته باشد.

همانطور که در تصویر قبلی نشان داده شد، هوا و آب این معیار را دارند و نسبت گذردهی ۸۰:۱ دارند.

نسبت توان بازتابی به توان فرودی (انتقالی) در هر رابط مواد را ضریب بازتاب توان (R) می‌گویند.

این ممکن است به صورت یک نسبت بدون واحد یا اغلب به صورت یک رقم دسی بل بیان شود. رابطه بین گذردهی دی الکتریک و ضریب بازتاب به شرح زیر است:

کجا،

R = ضریب بازتاب قدرت در رابط، به عنوان نسبت بدون واحد

∈r1 = گذردهی نسبی (ثابت دی الکتریک) محیط اول،

∈r2 = گذردهی نسبی (ثابت دی الکتریک) محیط دوم

کسری از توان فرودی که از طریق رابط منتقل می شود (Pforward/Pincident) البته مکمل ریاضی ضریب بازتاب توان است: ۱ – R.

برای موقعیت‌هایی که اولین محیط هوا یا گازهای با گذردهی پایین دیگر است، فرمول به شکل زیر ساده می‌شود (با ∈r گذردهی نسبی ماده بازتابنده):

در تصویر قبلی، دو رسانه هوا (∈r ≈ ۱) و آب (∈r ≈ ۸۰) بودند – یک سناریوی تقریبا ایده آل برای انعکاس سیگنال قوی. با توجه به این مقادیر گذردهی نسبی، ضریب بازتاب توان دارای مقدار ۰٫۶۳۸ (۶۳٫۸٪) یا ۱٫۹۵ دسی بل است.

این بدان معناست که بیش از نیمی از توان فرودی از رابط هوا/آب منعکس می شود تا یک سیگنال پژواک قوی تشکیل شود، با ۰٫۳۶۲ (۳۶٫۲٪) باقی مانده از توان موج از طریق رابط هوا و آب و انتشار در آب.

اگر مایع مورد نظر به جای آب، بنزین باشد (دارای مقدار گذردهی نسبی نسبتاً پایین تقریباً ۲)، نسبت بازتاب توان فقط ۰٫۰۲۹۴ (۲٫۹۴٪) یا – خواهد بود. ۱۵٫۳ دسی بل، که اکثریت قریب به اتفاق توان موج با موفقیت به رابط هوا و بنزین نفوذ می کند.

نسخه طولانی تر فرمول ضریب انعکاس توان نشان می دهد که رابط های مایع-مایع باید با استفاده از رادار قابل شناسایی باشند، و در واقع هم هستند.

تنها چیزی که نیاز است یک تفاوت به اندازه کافی بزرگ در گذردهی بین دو مایع است تا یک پژواک قوی به اندازه کافی برای تشخیص قابل اعتماد ایجاد شود. اندازه‌گیری سطح رابط مایع-مایع با رادار زمانی بهترین کار را انجام می‌دهد که مایع بالایی دارای مقدار گذردهی بسیار کمتری نسبت به مایع پایین‌تر باشد.

لایه ای از روغن هیدروکربنی روی آب (یا هر محلول آبی مانند اسید یا ماده سوزاننده) کاندیدای خوبی برای اندازه گیری سطح رادار موج هدایت شونده است.

نمونه‌ای از رابط مایع-مایع که تشخیص آن برای رادار بسیار دشوار است، آب (∈r ≈ ۸۰) بالای گلیسیرین (∈r ≈ ۴۲) است.

اگر ابزار رادار از یک پروتکل شبکه دیجیتال برای برقراری ارتباط با یک سیستم میزبان استفاده می کند (مانند HART یا هر تعدادی از استانداردهای “فیلدباس”)، ممکن است به عنوان یک چندگانه عمل کند. فرستنده متغیر، که هم اندازه گیری سطح رابط و هم اندازه گیری سطح کل مایع را به طور همزمان ارسال می کند.

این قابلیت نسبتاً برای فرستنده های رادار موج هدایت شونده منحصر به فرد است و در برخی فرآیندها بسیار مفید است زیرا نیاز به ابزارهای متعدد برای اندازه گیری سطوح مختلف را از بین می برد.

یکی از دلایلی که تشخیص سیال کوچکتر بالای سیال بزرگتر از معکوس آن آسانتر است به این دلیل است که سیگنال باید از طریق گاز-مایع عبور کند. رابط بالای رابط مایع-مایع.

با گازها و بخارهایی که چنین مقادیر ǫ کوچکی دارند، سیگنال باید ابتدا از رابط گاز-مایع عبور کند تا به رابط مایع-مایع برسد.

این رابط گاز-مایع، با داشتن بیشترین تفاوت در مقادیر ǫ در بین هر رابط درون کشتی، بیشترین بازتاب را به انرژی الکترومغناطیسی در هر دو جهت خواهد داشت.

بنابراین، تنها بخش کوچکی از موج فرودی به رابط مایع-مایع می رسد، و به همین ترتیب بخش کوچکی از موج از رابط مایع-مایع منعکس می شود (که خود کسری از توان موج رو به جلو است که آن را از طریق واسط گاز-مایع در مسیر پایین عبور می دهد) در مسیر بازگشت به دستگاه از طریق رابط گاز-مایع عبور می کند.

اگر مقادیر ǫ دو لایه مایع معکوس شوند، وضعیت بسیار بهبود می یابد، همانطور که در این مقایسه فرضی نشان داده شده است (همه محاسبات فرض می کنند که هیچ اتلاف توان در طول مسیر وجود ندارد، فقط انعکاس در رابط ها):

همانطور که در تصویر می بینید، تفاوت در توان دریافتی از ابزار تقریباً دو به یک است، فقط از مایع بالایی که دارای دو مقدار ǫ یکسان کمتر است.

البته، در زندگی واقعی شما این تجمل را ندارید که انتخاب کنید کدام مایع روی دیگری برود (این با چگالی سیال تعیین می شود)، اما شما انتخاب فن‌آوری اندازه‌گیری سطح رابط مایع-مایع مناسب، لوکس بودن، و همانطور که در اینجا می‌بینید جهت‌گیری‌های خاصی از مقادیر ǫ کمتر از سایرین با رادار قابل تشخیص هستند.

یکی دیگر از عوامل موثر بر ضد رادار به عنوان فناوری اندازه گیری واسط مایع-مایع برای رابط هایی که مایع بالایی دارای ثابت دی الکتریک بیشتری است، این واقعیت است که بسیاری از مایعات با ∈ بالا ماهیتی آبی دارند. ، و آب به آسانی انرژی مایکروویو را دفع می کند.

این واقعیت در اجاق‌های مایکروویو مورد استفاده قرار می‌گیرد، جایی که تشعشعات مایکروویو مولکول‌های آب را در غذا تحریک می‌کند و انرژی را به شکل گرما از بین می‌برد.

برای یک سیستم اندازه گیری سطح مبتنی بر رادار متشکل از گاز/بخار روی آب بر روی مایع (سنگین تر) دیگر، سیگنال اکو بسیار ضعیف خواهد بود زیرا سیگنال باید از طریق لایه آب “تلف” دو بار قبل از بازگشت به ابزار رادار.

همچنین ببینید: انیمیشن فرستنده سطح

تلفات انرژی الکترومغناطیسی در ابزار دقیق سطح رادار مهم است، حتی زمانی که رابط شناسایی شده به سادگی گاز (یا بخار) روی مایع است.

فرمول ضریب انعکاس توان فقط نسبت توان منعکس شده به توان فرودی را در رابطی از مواد پیش بینی می کند. فقط به این دلیل که رابط هوا-آب ۶۳٫۸ درصد از توان فرودی را منعکس می کند، به این معنا نیست که ۶۳٫۸ درصد از توان فرودی در واقع به آنتن فرستنده گیرنده باز می گردد!

هرگونه تلفات اتلاف کننده بین فرستنده گیرنده و واسط(های) مورد نگرانی سیگنال را ضعیف می کند تا جایی که تشخیص آن از نویز دشوار می شود.

یکی دیگر از عوامل مهم در به حداکثر رساندن قدرت بازتابی، میزان پراکندگی امواج مایکروویو در مسیر خود به سمت واسط(های) مایع و بازگشت به فرستنده گیرنده است.

ابزارهای رادار موج هدایت شده درصد بسیار بیشتری از توان ارسالی خود را نسبت به ابزارهای رادار غیر تماسی دریافت می کنند زیرا کاوشگر فلزی مورد استفاده برای هدایت پالس سیگنال مایکروویو به جلوگیری از گسترش امواج کمک می کند. (و بنابراین ضعیف می شود) در سراسر مایعات هنگام انتشار.

به عبارت دیگر، کاوشگر به عنوان یک خط انتقال برای هدایت و متمرکز کردن انرژی مایکروویو عمل می کند و از مسیر مستقیم دستگاه به مایع و یک مسیر برگشت پژواک مستقیم از دستگاه اطمینان می دهد. مایع به ساز برمی گردد. به همین دلیل است که رادار موج هدایت‌شونده تنها فناوری راداری عملی برای اندازه‌گیری رابط‌های مایع و مایع است.

یک عامل بسیار مهم در اندازه گیری دقیق سطح با استفاده از ابزارهای رادار این است که گذردهی دی الکتریک هر ماده ای که بین ابزار رادار و رابط مورد نظر قرار دارد به طور دقیق شناخته شود.

دلیل این امر ریشه در وابستگی سرعت انتشار امواج الکترومغناطیسی به گذردهی نسبی دارد. یادآوری فرمول سرعت موج که قبلا نشان داده شد:

کلاس

کجا،

v = سرعت موج الکترومغناطیسی از طریق یک ماده خاص

c = سرعت نور در خلاء کامل (≈ ۳ × ۱۰^۸ متر در ثانیه)

∈r = گذردهی نسبی (ثابت دی الکتریک) ماده

در مورد کاربردهای تک مایع که چیزی جز گاز یا بخار بالای مایع وجود ندارد، میزان گذر آن گاز یا بخار باید دقیقاً مشخص باشد.

در مورد یک رابط دو مایع با گاز یا بخار بالا، ضریب گذر نسبی گاز و مایعات بالایی باید به دقت شناخته شود تا بتوان مایع-مایع را به دقت اندازه گیری کرد. رابط.

تغییر در مقدار ثابت دی الکتریک محیط یا محیطی که امواج مایکروویو باید از طریق آن حرکت کنند و اکو ایجاد شود، باعث می شود تابش مایکروویو با سرعت های مختلف منتشر شود.

از آنجایی که تمام اندازه گیری های رادار بر اساس زمان پرواز از طریق رسانه ای است که فرستنده گیرنده رادار را از رابط اکو جدا می کند، تغییرات در سرعت موج از طریق این رسانه بر میزان زمان تأثیر می گذارد. برای حرکت موج از فرستنده گیرنده به رابط اکو و بازتاب مجدد به فرستنده گیرنده لازم است.

بنابراین، تغییرات در ثابت دی الکتریک به دقت هر اندازه گیری سطح رادار مربوط می شود.

عوامل مؤثر بر ثابت دی الکتریک گازها شامل فشار و دما است، به این معنی که دقت یک ابزار سطح رادار با تغییر فشار گاز و/یا دمای گاز متفاوت است!

این اغلب به عنوان اثر فاز گاز نامیده می شود. اینکه آیا این تغییر به اندازه کافی قابل توجه است که برای هر کاربرد در نظر گرفته شود یا نه، بستگی به دقت اندازه گیری مورد نظر و درجه تغییر گذردهی از یک فشار/دمای شدید به دیگری دارد.

در هیچ موردی نباید ابزار راداری برای هر کاربرد اندازه گیری سطح در نظر گرفته شود مگر اینکه مقدار(های) ثابت دی الکتریک محیط بالایی دقیقاً مشخص باشد.

این مشابه وابستگی به چگالی مایع است که ابزارهای سطح هیدرواستاتیک با آن روبرو هستند. اگر چگالی مایع ناشناخته باشد یا بسیار متغیر باشد، انجام اندازه‌گیری سطح بر اساس فشار هیدرواستاتیک بیهوده است، و اگر ثابت‌های دی الکتریک ناشناخته باشند یا بسیار متفاوت باشند، انجام اندازه‌گیری سطح بر اساس رادار نیز بیهوده است.

یکی از راه های جبران اثر فاز گاز در ابزارهای سطح رادار، تجهیز دستگاه به یک کاوشگر مرجع با طول ثابت است که به گونه ای است که تمام طول آن همیشه بالاتر باشد. سطح مایع (یعنی فقط گاز را حس می کند).

اگر گذردهی گاز ثابت باشد، زمان پژواک در امتداد این کاوشگر مرجع ثابت خواهد ماند.

اگر، با این حال، گذردهی گاز تغییر کند، زمان پژواک کاوشگر مرجع به همین ترتیب تغییر می کند، و به ریزپردازنده دستگاه اجازه می دهد گذردهی گاز را اندازه گیری کند و در نتیجه محاسبات سطح مایع را بر اساس این مشخص شده تنظیم کند. تغییر دهید.

این مفهوم مشابه کاوشگر جبرانی است که گاهی اوقات در حسگرهای سطح خازنی استفاده می شود، که برای اندازه گیری گذردهی سیال طراحی شده است تا هرگونه تغییر در این پارامتر حیاتی را جبران کند.

همانند ابزارهای سطح اولتراسونیک، ابزارهای سطح رادار می توانند سطح مواد جامد را در ظروف (مانند پودرها و گرانول ها) و نه فقط مایعات را حس کنند.

با این حال، همان اخطار زاویه استراحت که برای اندازه گیری سطح اولتراسونیک اعمال می شود، عاملی برای اندازه گیری رادار نیز می باشد.

همچنین، چگالی جامد ذرات کم (یعنی مقادیر قابل توجهی از هوا بین ذرات جامد) باعث کاهش ثابت دی الکتریک ماده و در نتیجه تضعیف اکو رادار می شود.

اعتبار: تونی آر. کوپالد – مجوز Creative Commons Attribution 4.0

در صورت هرگونه سوال و نظر با مجموعه پرگاران تماس حاصل فرمایید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.