تاریخچه پروتکل OPC

تاریخچه پروتکل OPC:

OPC – تاریخچه OPC (OLE برای کنترل فرآیند) یک استاندارد صنعتی است که با همکاری تعدادی از تامین کنندگان پیشرو اتوماسیون و نرم افزار سخت افزار در سراسر جهان با همکاری Microsoft.

سازمان که این استاندارد را مدیریت می‌کند، OPC Foundation است.

بنیاد دارای بیش از ۱۵۰ عضو از سراسر جهان است، از جمله تقریباً همه ارائه دهندگان عمده سیستم های کنترل، ابزار دقیق، و سیستم های کنترل فرآیند .

پیشرو بنیاد OPC – کارگروهی متشکل از Fisher-Rosemount، Rockwell Software، Opto 22، Intellution، و فناوری شهودی – تنها پس از یک سال کار، توانست مشخصات اولیه، قابل اجرا و OPC را توسعه دهد.

یک راه حل ساده و مرحله اول در آگوست ۱۹۹۶ منتشر شد.

هدف بنیاد OPC ایجاد یک استاندارد باز، انعطاف پذیر و پلاگین و بازی است که به کاربران نهایی امکان می دهد از انتخاب بیشتری از راه حل ها و همچنین کاهش شدید آن لذت ببرند.

هزینه های توسعه و نگهداری برای تامین کنندگان سخت افزار و نرم افزار.

 

بنیاد OPC توانسته است سریعتر از بسیاری از گروه های استاندارد دیگر کار کند زیرا بنیاد OPC به سادگی بر اساس استاندارد موجود مایکروسافت ساخته شده است.

گروه های دیگری که مجبور شده اند استانداردها را «از پایه» تعریف کنند، به دلیل گستردگی کارشان، زمان سخت تری برای رسیدن به اجماع داشته اند.

مایکروسافت یکی از اعضای بنیاد OPC است و از این سازمان حمایت قوی کرده است.

با این حال، مایکروسافت مراقب بوده که در پس‌زمینه بماند و به شرکت‌های عضو با تجربه مستقیم در صنعت اجازه دهد کار سازمان را هدایت کنند.

یکی از با ارزش ترین جنبه های مشارکت مایکروسافت این واقعیت است که میزبان نشست سالانه بنیاد OPC در ردموند است.

.

بسیاری از اعضای بنیاد، شرکت های کوچکی هستند و اگر اعضای بنیاد نبودند، چنین توضیحاتی را از مایکروسافت دریافت نمی کردند.

کاربران نهایی تشویق می شوند که به بنیاد OPC بپیوندند و چندین تولید کننده به طور فعال در فرآیند بررسی مشخصات و فنی شرکت می کنند.

هم کاربران نهایی و هم تامین کنندگان اتوماسیون از داشتن یک استاندارد سود می برند.

برای هر سیستم اتوماسیونی که امروزه نصب می شود، زمان و هزینه قابل توجهی صرف یکپارچه سازی می شود. OPC تضمین می‌کند که سیستم‌های اتوماسیون می‌توانند اطلاعات را به اشتراک بگذارند و با سایر سیستم‌های اتوماسیون و تجاری در سراسر کارخانه یا کارخانه خود همکاری کنند.

COM – چیست؟

مدل شیء مؤلفه رابط های استاندارد و ارتباطات بین مؤلفه ای را ارائه می دهد.

COM یک مفهوم مایکروسافت است که برای برقراری ارتباط بین اجزای یک رایانه استفاده می شود.

اجزای ماشین های مختلف را می توان با استفاده از DCOM ترکیب کرد.

از طریق COM، یک برنامه کاربردی ممکن است از ویژگی های هر شی برنامه کاربردی یا سیستم عامل دیگری استفاده کند یا اجازه ارتقاء اجزای نرم افزار را بدون تأثیر بر عملکرد راه حل کلی بدهد.

COM می تواند توسط توسعه دهندگان و یکپارچه سازان سیستم برای ایجاد راه حل های سفارشی استفاده شود.

یک استاندارد باینری، COM عمومی است و هسته فناوری DCOM، ActiveX و OLE است.

OLE – چیست؟

Object Linking و Embedding برای ایجاد یکپارچگی بین برنامه ها استفاده می شود، که سازگاری برنامه ها را در درجه بالایی ممکن می سازد، حتی در میان انواع مختلف اطلاعات،

فناوری OLE مبتنی بر COM است و اجازه می دهد تا توسعه اشیاء قابل استفاده مجدد و plug-and-play که در چندین برنامه کاربردی قابل استفاده هستند (به تعریف OLE Automation همراه مراجعه کنید).

همچنین توسعه نرم‌افزار مبتنی بر مؤلفه قابل استفاده مجدد را فراهم می‌کند،

جایی که اجزای نرم‌افزار را می‌توان به هر زبانی که توسط هر فروشنده نرم‌افزاری ارائه می‌شود، نوشت.

OLE Automation – چیست؟

OLE Automation و فن‌آوری‌های COM زیربنایی توسط مایکروسافت طراحی شده‌اند تا به اجزای (نوشته شده در C و C++) توسط یک برنامه سفارشی (نوشته شده در ویژوال بیسیک یا دلفی) اجازه استفاده کنند.

این مدل مطابقت دقیقی با نیازهای صنعت کنترل فرآیند ارائه می‌کند، با توسعه‌دهندگان سخت‌افزاری که اجزای نرم‌افزاری را به زبان C و C++ برای مدیریت دسترسی به داده‌ها از یک دستگاه می‌نویسند.

از طریق OPC، توسعه‌دهندگان برنامه‌ها می‌توانند کد را به هر زبانی که برای درخواست و استفاده از کارخانه لازم است بنویسند. داده های طبقه.

DCOM – چیست؟

• ActiveX مانند OLE بر اساس مدل برنامه نویسی COM ساخته شده است تا از یکپارچگی کامل اجزای نرم افزار پشتیبانی کند. از COM توزیع شده (DCOM) برای ادغام شفاف همان مؤلفه ها در سراسر شبکه های توزیع شده، از جمله اینترنت و اینترانت پشتیبانی می کند.
• DCOM (مدل شی جزء توزیع شده) COM را به شبکه ها (اشیاء راه دور) گسترش می دهد.
• این یک پروتکل بسیار بهینه شده است که در آن اجزای راه دور محلی به نظر می رسد.
• Dcom اولین بار برای Windows nt 4.0 در آگوست ۱۹۹۶ منتشر شد.
• Microsoft java و اسکریپت Vb از توسعه dcom و activex پشتیبانی می‌کنند.
• شرکت‌های دیگر در حال توسعه نسخه‌های DCOM و ActiveX برای پلتفرم‌های غیر مایکروسافت هستند.

ActiveX – چیست؟

• ActiveX مجموعه‌ای از فناوری‌های برنامه‌نویسی است که توسط مایکروسافت ایجاد شده است که به اجزای نرم‌افزاری که به زبان‌های مختلف ساخته شده‌اند می‌توانند در یک محیط شبکه‌ای با یکدیگر تعامل داشته باشند. این استاندارد از استاندارد توسعه OLE تکامل یافته است، که در سال های اخیر بسیار فراتر از مفاهیم پیوند و جاسازی شی که مخفف اصلی را تشکیل می دهد، گسترش یافته است.
• اکثر نرم افزارهای MMI/SCADA محفظه ای برای کنترل های ActiveX هستند.
• ActiveX اصطلاحی جامع از طیف وسیعی از فناوری‌هایی است که قبلاً به عنوان کنترل‌های OLE شناخته می‌شدند و همه آنها به COM متکی هستند.
• تغییر نام و تغییر ساختار فناوری OLE Controls، این فناوری به جای شی گرا، مبتنی بر شی است.
• ActiveX یک پلت فرم باز و یکپارچه است که به توسعه دهندگان و تولیدکنندگان وب اجازه می دهد برنامه های قابل حمل و محتوای تعاملی را برای شبکه جهانی وب ایجاد کنند.
• این پلتفرم باز است و در سیستم‌های Mac، Windows و Unix پشتیبانی می‌شود.

DDE – چیست؟

• سلف OLE، تبادل دینامیک داده، روشی برای جابجایی پویا داده ها در بین برنامه های کاربردی در رابط برنامه نویسی برنامه Microsoft Win32 (API) است.
• پروتکل‌های DDE پیام‌هایی را بین برنامه‌هایی ارسال می‌کنند که داده‌ها را به اشتراک می‌گذارند و از حافظه مشترک برای تبادل داده استفاده می‌کنند.
• برنامه‌ها می‌توانند از پروتکل DDE برای انتقال داده‌های یک‌باره و برای مبادلات مداوم استفاده کنند که در آن برنامه‌ها به‌روزرسانی‌ها را با در دسترس قرار گرفتن داده‌های جدید به یکدیگر ارسال می‌کنند.
• قبل از OPC، سازندگان سخت‌افزاری که نیاز به اتصال نرم‌افزار به سخت‌افزار خود را تشخیص می‌دادند، در توانایی خود برای توسعه درایورها محدود بودند – انتخاب بین DDE و فهرستی از مشتقات اختصاصی DDE بود. انتخاب هر یک از اینها ممکن بود

  اثرات محدود کردن انتخاب نرم افزار توسط کاربر یا جلوگیری از پذیرش سخت افزار.

• به دلیل محبوبیت تبادل داده OPC، DDE محبوبیت کمتری دارد.

OPC – با DCOM، چگونه مشکل قطع شدن سرور راه دور را کنترل می کند؟

DCOM ویژگی‌های داخلی را ارائه می‌کند که تضمین می‌کند کلاینت‌ها و سرورهای OPC مکانیزمی قوی و قابل اعتماد برای تبادل اطلاعات بلادرنگ در سراسر شبکه دارند.

DCOM همچنین تلاش‌های مجدد و زمان‌بندی بین یک کلاینت OPC و یک سرور OPC راه دور را کنترل می‌کند و در صورت قطع ارتباط، سعی می‌کند ارتباطات را دوباره برقرار کند.

یکی از نقاط قوت OPC این است که از سایر فناوری های نرم افزار استاندارد مانند Microsoft ActiveX، DCOM و Windows NT استفاده می کند.

فناوری DCOM مایکروسافت باعث می‌شود شبکه‌های کلاینت/سرور توزیع شده برای برنامه OPC شفاف شوند. DCOM پروتکل ارتباطی شبکه زیرین را برای سرویس گیرنده/سرور OPC شفاف می کند.

DCOM ممکن است پیام های OPC را با استفاده از حمل و نقل های مختلف مانند UDP، TCP/IP، و IPX، با استفاده از همان برنامه OPC با استفاده از DCOM ارسال کند.

OPC – آیا OPC می تواند خاموشی های ایمن را اجرا کند؟

اگر می‌پرسید که آیا می‌توان از OPC برای اجرای سیستم خاموش کردن ایمنی استفاده کرد، پاسخ منفی است.

اگر می‌پرسید که آیا OPC می‌تواند خاموش کردن ایمن یک سیستم را اجرا کند، در صورت وجود شرایط خاص، پاسخ مثبت است.

OPC مستقیماً هیچ نوع مکانیسم خاموش کردن یا الزامات یک کلاینت/سرور را برای ارائه این نوع عملکرد مشخص نمی کند.

سرورها و کلاینت‌های OPC می‌توانند پیام‌هایی را مبادله کنند که حاوی دستورات خاموش است.

این دستورات را می‌توان با منطق کنترلی که در دستگاه‌های کنترل نرم‌افزار و سخت‌افزار متصل به OPC اجرا می‌شود، تفسیر و پیاده‌سازی کرد. .

OPC – Client

برنامه نرم افزاری که برای تماس و به دست آوردن داده ها از یک برنامه نرم افزاری سرور در همان رایانه یا رایانه دیگری استفاده می شود. یک کلاینت درخواستی می دهد و سرور آن درخواست را انجام می دهد.

یک مثال ساده از یک کلاینت می تواند یک برنامه ایمیل باشد که به یک سرور پست الکترونیکی متصل می شود یا یک سرویس گیرنده مرورگر اینترنت که به یک سرور وب متصل می شود.

در مورد OPC،

• یک صفحه نمایش HMI/SCADA ممکن است یک برنامه مشتری باشد که به یک سرور OPC متصل می شود.
• پایگاه داده HMI/SCADA ممکن است یک برنامه کلاینت باشد که به یک سرور OPC متصل می شود.
• درایور OPC Client از هر فروشنده ممکن است یک برنامه مشتری باشد که به یک سرور OPC متصل می شود. بنابراین در این مورد ممکن است OPC Client درایور ورودی/خروجی باشد که رابط و پروتکل ارتباطی بین OLE سرورهای Process Control و نرم افزار کنترل فرآیند شما را فراهم می کند.

API

API یک رابط برنامه کاربردی است که مجموعه ای از روال ها، پروتکل ها و ابزارها برای ساخت برنامه های نرم افزاری است.

یک API خوب با ارائه تمام بلوک های سازنده، توسعه یک برنامه را آسان تر می کند. یک برنامه نویس همه این بلوک ها را کنار هم قرار می دهد.

اکثر محیط‌های عملیاتی مانند MS-Windows، اکثر نرم‌افزارهای HIM/SCADA، نرم‌افزار Historian و غیره، یک رابط API ارائه می‌کنند تا مهندسان/برنامه‌نویسان بتوانند برنامه‌هایی را مطابق با محیط عملیاتی بنویسند.

اگرچه API ها برای برنامه نویسان طراحی شده اند، اما در نهایت برای کاربران خوب هستند زیرا تضمین می کنند که همه برنامه هایی که از یک API مشترک استفاده می کنند دارای رابط های مشابه هستند.

این کار یادگیری برنامه های جدید را برای کاربران آسان تر می کند.

در نرم افزار مهندسی، Application Programming Interface (API) مجموعه ای از توابع نرم افزاری است که توسط یک برنامه کاربردی به عنوان وسیله ای برای دسترسی به یک برنامه خاص یا قابلیت های سیستم عامل استفاده می شود. بسیاری از سرورهای OPC API را برای کاربر ارائه می دهند.

این چیز خوبی برای به دست آوردن دانش عمیق OPC است.

همچنین بخوانید: OPC چیست؟

در صورت هرگونه سوال و نظر با مجموعه پرگاران تماس حاصل فرمایید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.