کار آنالایزر اکسیژن محلول

کار آنالایزر اکسیژن محلول چیست؟

اکسیژن محلول چیست؟

اکسیژن محلول به اکسیژن محلول در آب اطلاق می شود. غلظت آن به صورت مقدار اکسیژن در واحد حجم بیان می شود و واحد آن mg/L است. از نظر بیولوژیکی، اکسیژن یک عنصر ضروری برای تنفس حیات زیر آب است و همچنین به عنوان یک اکسید کننده شیمیایی عمل می کند. حلالیت اکسیژن در آب تحت تأثیر دمای آب، شوری، فشار هوا و غیره قرار می گیرد و با افزایش دمای آب کاهش می یابد.

اندازه گیری اکسیژن محلول به روش الکترود غشایی

روش الکترود غشایی، جریان انتشار یا کاهش جریان تولید شده توسط غلظت اکسیژن محلول یا فشار جزئی اکسیژن را اندازه گیری می کند تا غلظت اکسیژن محلول را به دست آورد. این روش تحت تأثیر مقدار pH آب اندازه گیری شده، مواد اکسیداسیون و احیا، رنگ، کدورت و غیره قرار نمی گیرد و روش اندازه گیری قابلیت تکرارپذیری خوبی را ارائه می دهد.

هنگامی که یک سنسور در آب قرار می گیرد، یک لایه هوا روی غشاء تشکیل می شود (غشاء تفلون). فشار جزئی (غلظت) اکسیژن در لایه هوا با غلظت اکسیژن محلول در آب در تعادل است. روش الکترود غشایی غلظت اکسیژن را در فاز گاز اندازه گیری می کند تا به طور غیرمستقیم غلظت اکسیژن محلول در آب را بدست آورد.

دو نوع روش الکترود غشایی وجود دارد:

روش سلول گالوانیکی و روش پلاروگرافی.

این روش‌ها فقط در حضور یا عدم وجود ولتاژ خارجی اعمال‌شده متفاوت هستند و عملکرد، ویژگی‌ها و روش استفاده یکسانی دارند.

(۱) روش سلول گالوانیک

غشا دارای نفوذپذیری بالایی در برابر اکسیژن است و به گونه ای ساخته شده است که الکترودها و الکترولیت از آب اندازه گیری شده جدا می شوند. الکترود شمارنده یک فلز پایه و الکترود کار یک فلز نجیب است و از هیدروکسید پتاسیم به عنوان الکترولیت استفاده می شود. اکسیژن از غشاء عبور می کند و روی الکترود کار کاهش می یابد، بنابراین این روش جریان کاهشی را که بین هر دو الکترود جریان می یابد، اندازه گیری می کند که متناسب با غلظت اکسیژن محلول است.

(۲) روش پلاروگرافی

ساختار حسگر تقریباً مشابه روش سلول گالوانیکی است. الکترود شمارنده از کلرید نقره نقره و الکترود کار طلا یا پلاتین است. هنگامی که ولتاژ ۰٫۵-۰٫۸ V بین هر دو الکترود اعمال می شود، اکسیژنی که از طریق غشاء نفوذ کرده است، یک واکنش کاهشی را در الکترود کار آغاز می کند، که باعث می شود یک جریان محدود کننده پلاروگرافی که متناسب با غلظت اکسیژن است، جریان یابد. این روش غلظت اکسیژن محلول را بر اساس این مقدار فعلی اندازه گیری می کند.

کالیبراسیون تحلیلگر اکسیژن محلول

کالیبراسیون تحلیلگر اکسیژن محلول در شرایط زیر انجام می شود:

روش های زیر برای کالیبره کردن آنالایزر اکسیژن محلول وجود دارد:

کالیبراسیون هوا:

کالیبراسیون دهانه را در هوای محیط انجام می دهد. این رایج ترین و ساده ترین راه برای کالیبره کردن سیستم تجزیه و تحلیل است و روش به طور کلی رضایت بخش است. جدول کالیبراسیون مقادیر آزمایشی را در رطوبت نسبی ۷۰% فهرست می کند. مهم است که هر گونه آلودگی را از غشای حسگر بشویید و سپس قطرات آب باقیمانده را از غشاء به آرامی با کاغذ نرم و غیره پاک کنید.

کالیبراسیون دهانه در آب اشباع از هوا:

این روش با ISO 5814 مطابقت دارد. اگر می‌خواهید تحلیلگر را با دقت بیشتری کالیبره کنید، این کالیبراسیون را انجام دهید.

کالیبراسیون صفر در محلول سولفیت سدیم:

این کالیبراسیون زمان زیادی می برد و معمولاً مورد نیاز نیست.

کالیبراسیون محلول واقعی: اندازه گیری با استفاده از ابزاری بر اساس آب در حال اندازه گیری انجام می شود و کالیبراسیون مطابق با مقدار بدست آمده انجام می شود.

همچنین بخوانید: سوالات مصاحبه تحلیلگر هدایت و amp; پاسخ ها

در صورت هرگونه سوال و نظر با مجموعه پرگاران تماس حاصل فرمایید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.