سنسور خازنی و انواع و کاربردهای مختلف

سنسور خازنی چیست؟

در این مقاله در مورد حسگرهای مجاورت خازنی صحبت خواهیم کرد.

ما توضیح خواهیم داد که حسگر مجاورت خازنی چیست و چگونه کار می کند.

ما همچنین در مورد انواع مختلفی از موادی که این حسگرها می توانند تشخیص دهند صحبت خواهیم کرد، قسمت های اصلی این سنسورها را توضیح خواهیم داد، در مورد برخی از انواع مختلف حسگرهای مجاورت خازنی صحبت خواهیم کرد و نمونه هایی از نحوه این سنسورها را بیان خواهیم کرد. با اتوماسیون استفاده می شود.

حسگر خازنی حسگر یک دستگاه الکترونیکی است که می تواند اهداف جامد یا مایع را بدون تماس فیزیکی شناسایی کند.

برای شناسایی این اهداف، حسگرهای خازنی یک میدان الکتریکی از انتهای حسگر حسگر منتشر می‌کنند.

هر هدفی که بتواند این میدان الکتریکی را مختل کند می‌تواند توسط یک حسگر خازنی شناسایی شود.

برخی از نمونه‌هایی از مواد جامد که یک حسگر خازنی می‌تواند تشخیص دهد، انواع فلز، انواع پلاستیک، چوب، کاغذ، شیشه و پارچه است.

حسگرهای خازنی همچنین می توانند مایعاتی مانند آب، روغن و رنگ را تشخیص دهند.

.

برخی حسگرهای خازنی را می توان برای تشخیص مواد داخل ظرف غیرفلزی استفاده کرد.

سنسورهای خازنی مورد استفاده برای انجام این کار دارای محدوده سنجش قابل تنظیم هستند.

ما نحوه تنظیم این نوع سنسورهای خازنی را با یک مثال در چند لحظه توضیح خواهیم داد.

سنسورهای خازنی دارای چهار قسمت اصلی هستند، بدنه حسگر، صفحه حسگر، چراغ نشانگر، و انتهای اتصال کابل یا کابل.

اگر سنسور دارای محدوده سنجش قابل تنظیم باشد، برای تنظیم محدوده حسگر نیز دارای یک پیچ تنظیم خواهد بود.

داخل بدنه حسگر جایی است که مداری است که حسگر را به کار می‌اندازد.

صورت حسگر بخشی از حسگر است که برای شناسایی اهداف استفاده می شود.

چراغ نشانگر در سمت دیگر سنسور از روی سنسور قرار دارد.

این چراغ زمانی روشن می شود که هدف در محدوده حسگر حسگر قرار دارد و زمانی که هدف خارج از محدوده سنجش قرار دارد خاموش می شود.

محدوده حسگر حسگر خازنی حداکثر فاصله ای است که یک هدف می تواند از چهره حسگر حسگر تشخیص دهد.

.

نمونه‌ای از قرار گرفتن در محدوده حسگر حسگرها این است که هدف شش میلی‌متر از چهره حسگر فاصله داشته باشد و محدوده حسگر حسگر دوازده میلی‌متر باشد.

محدوده سنجش حسگرها را می‌توانید در برگه داده حسگر پیدا کنید، یا می‌توانید آن را در وب سایت تولیدکنندگان.

این حسگرها را می‌توان با کابلی که قبلاً به آن‌ها وصل شده‌اند خریداری کرد یا می‌توان آن‌ها کانکتوری داشت که کابل به آن پیچ می‌شود.

.

در این کابل، چهار سیم خواهید یافت. رنگ این سیم ها قهوه ای، آبی، سیاه و سفید است.

۱) سیم قهوه ای به ۲۴ ولت DC مثبت متصل می شود.

۲) سیم آبی به ۲۴ ولت DC منفی متصل می شود.

۳) سیم‌های سیاه و سفید سیم‌های خروجی حسگر هستند. سیم مشکی سیم خروجی معمولاً باز سنسور است.

حسگر زمانی که هدف را شناسایی کند، سیگنالی را روی سیم سیاه ارسال می کند.

سنسور وقتی هدفی را شناسایی نمی کند، ارسال این سیگنال را متوقف می کند.

۴) سیم سفید سیم خروجی معمولاً بسته سنسور است. حسگر زمانی که هدفی را شناسایی نکند، سیگنالی را روی سیم سفید ارسال می کند.

با شناسایی هدف، سنسور ارسال این سیگنال را متوقف می کند.

.

خروجی‌های حسگر خازنی می‌تواند یک سیگنال مثبت (یا PNP) یا یک سیگنال منفی (یا NPN) باشد.

بسته به نحوه اتصال خروجی‌های حسگر، مشخص می‌کند که چه سبکی از خروجی‌های حسگر مورد نیاز است.

اگر سنسور خازنی دارای محدوده سنجش قابل تنظیم باشد، دارای پیچ تنظیم خواهد بود.

چرخاندن پیچ در جهت عقربه های ساعت حساسیت سنسور را افزایش می دهد و چرخاندن پیچ در خلاف جهت عقربه های ساعت حساسیت سنسور را کاهش می دهد.

نصب یک حسگر خازنی می تواند آسان باشد، بیشتر به نحوه استفاده از سنسور و محل قرارگیری آن بستگی دارد.

برخی از سبک‌های حسگرهای خازنی را می‌توان فقط با پیچ کردن آنها در محل نصب کرد.

سبک های دیگر سنسورهای خازنی را می توان با سوراخ کردن و ضربه زدن به سوراخی به اندازه سنسور نصب کرد و گاهی اوقات استفاده از براکت برای نصب سنسور بهترین راه حل است.

اکنون نحوه راه اندازی یک حسگر خازنی برای تشخیص آب در یک ظرف غیر فلزی را توضیح خواهیم داد.

در این مثال، از یک لیوان نوشیدنی ساخته شده از پلاستیک برای ظرف و یک حسگر خازنی با محدوده سنجش قابل تنظیم که برای تشخیص آب روی یک پست نصب شده است، استفاده خواهیم کرد.

توجه کنید وقتی لیوان خالی نوشیدنی را کنار سنسور می گذاریم، چراغ نشانگر سنسور روشن می شود.

این بدان معناست که حساسیت سنسور روی بالا تنظیم شده است و باید تنظیم شود.

برای تنظیم حساسیت سنسور، پیچ تنظیم حساسیت را در خلاف جهت عقربه‌های ساعت بچرخانید تا چراغ نشانگر خاموش شود.

.

اکنون لیوان نوشیدنی را تا سنسور با آب پر می کنیم. توجه کنید چراغ نشانگر روشن می شود.

اگر مقداری از آب را تا جایی که سطح زیر سنسور است برداریم، چراغ نشانگر خاموش خواهد شد.

این بدان معناست که سنسور خازنی به درستی تنظیم شده است.

حسگرهای خازنی را می توان به روش های مختلفی استفاده کرد. آنها را می توان برای تشخیص قطعات در ایستگاه های کاری، نوار نقاله ها و روبات ها استفاده کرد.

همچنین می‌توان از آنها برای شمارش و بررسی سطح مایعات استفاده کرد.

وقتی از این حسگرها برای تشخیص قطعه استفاده می‌شود، حسگر فقط سیگنالی را به ایستگاه کاری، نوار نقاله یا ربات می‌فرستد تا بدانند چه زمانی قطعه آنجاست.

یک حسگر خازنی را می توان روی یک نوار نقاله تنظیم کرد تا شمارنده را راه اندازی کند تا بتواند تعداد قطعات ساخته شده را بشمارد.

از حسگرهای خازنی نیز می‌توان برای بررسی سطوح بالای یا پایین سیال مخزن و برای ایجاد هشدار برای هر کدام استفاده کرد.

در بررسی، با مطالعه این مقاله، با سنسورهای خازنی آشنا شدید. این که آنها اکثر اهداف جامد یا مایع را بدون تماس فیزیکی با ایجاد میدان الکتریکی شناسایی می کنند.

شما چهار بخش اصلی یک حسگر خازنی را یاد گرفتید و این که آنها گزینه‌های مختلفی برای مطابقت با نیازهای اکثر برنامه‌ها دارند.

یک دوست، مشتری یا همکار دارید که بتواند از برخی از این اطلاعات استفاده کند؟ لطفاً این مقاله را به اشتراک بگذارید.

 در صورت هرگونه سوال و نظر با مجموعه پرگاران تماس حاصل فرمایید

جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.