مزایا و معایب توپولوژی شبکه

توپولوژی شبکه به روشی اشاره دارد که در آن گره ها در یک شبکه به یکدیگر متصل می شوند. ساختار شبکه نحوه ارتباط آنها را مشخص می کند. هر نوع آرایش گره های شبکه مزایا و معایب خاص خود را دارد. در اینجا ما به شما در مورد همان می گوییم.

توپولوژی های شبکه

توپولوژی های شبکه روش هایی را که در آن عناصر یک شبکه به هم متصل می شوند را شرح می دهد. آنها آرایش فیزیکی و منطقی گره های شبکه را توصیف می کنند.

اجازه دهید به مزایای توپولوژی های مختلف شبکه و کمبود آنها نگاه کنیم.

توپولوژی اتوبوس

مزایای توپولوژی اتوبوس

1. تنظیم، مدیریت و پیاده سازی آن آسان است.
2. برای شبکه های کوچک مناسب ترین است.
3. هزینه بسیار کمتری دارد.

معایب توپولوژی اتوبوس

1. طول کابل محدود است. این تعداد گره های شبکه قابل اتصال را محدود می کند.
2. این توپولوژی شبکه فقط برای تعداد محدودی گره می تواند خوب عمل کند. هنگامی که تعداد دستگاه های متصل به اتوبوس افزایش می یابد، کارایی کاهش می یابد.
3. برای شبکه هایی با ترافیک کم مناسب است. ترافیک زیاد بار روی اتوبوس را افزایش می دهد و کارایی شبکه کاهش می یابد.
4. به شدت به اتوبوس مرکزی وابسته است. خطا در گذرگاه منجر به خرابی شبکه می شود.
5. ایزوله کردن خطاها در گره های شبکه آسان نیست.
6. هر دستگاه موجود در شبکه، تمام داده‌های ارسال شده را می‌بیند، بنابراین خطر امنیتی ایجاد می‌کند.

توپولوژی حلقه

مزایای توپولوژی حلقه

1. داده هایی که بین دو گره ارسال می شود از تمام گره های میانی عبور می کند. سرور مرکزی برای مدیریت این توپولوژی لازم نیست.
2. ترافیک یک طرفه است و انتقال داده ها با سرعت بالا است.
3. در مقایسه با اتوبوس، حلقه در حمل بار بهتر است.
4. افزودن یا حذف گره های شبکه آسان است، زیرا این فرآیند فقط به تغییر دو اتصال نیاز دارد.
5. این پیکربندی شناسایی خطاها در گره های شبکه را آسان می کند.
6. در این توپولوژی، هر گره فرصت انتقال داده را دارد. بنابراین، یک توپولوژی شبکه بسیار سازمان یافته است.
7. هزینه کمتری نسبت به توپولوژی ستاره دارد.

معایب توپولوژی حلقه

1. شکست یک گره در شبکه می تواند باعث از کار افتادن کل شبکه شود.
2. حرکت یا تغییرات ایجاد شده در گره های شبکه بر عملکرد کل شبکه تأثیر می گذارد.
3. داده های ارسال شده از یک گره به گره دیگر باید از تمام گره های میانی عبور کنند. این امر انتقال را در مقایسه با توپولوژی ستاره کندتر می کند. الف>. سرعت انتقال با افزایش تعداد گره ها کاهش می یابد.
4. وابستگی زیادی به سیم اتصال گره های شبکه در حلقه وجود دارد.

توپولوژی مش

مزایای توپولوژی مش

1. آرایش گره های شبکه به گونه ای است که امکان انتقال همزمان داده ها از یک گره به بسیاری از گره های دیگر وجود دارد.
2. شکست یک گره منجر به از کار افتادن کل شبکه نمی شود زیرا مسیرهای جایگزینی برای انتقال داده وجود دارد.
3. می تواند ترافیک سنگین را مدیریت کند، زیرا مسیرهای اختصاصی بین هر دو گره شبکه وجود دارد.
4. تماس نقطه به نقطه بین هر جفت گره، شناسایی خطاها را آسان می کند.

معایب توپولوژی مش

1. ترتیبی که در آن هر گره شبکه به هر گره دیگر شبکه متصل می شود، بسیاری از اتصالات هیچ هدف عمده ای ندارند. این منجر به افزونگی بسیاری از اتصالات شبکه می شود.
2. کابل کشی زیادی لازم است. بنابراین، هزینه های متحمل شده در راه اندازی و نگهداری زیاد است.
3. به دلیل پیچیدگی آن، مدیریت شبکه مش مشکل است.

توپولوژی ستاره

مزایای توپولوژی ستاره

1. به دلیل ماهیت متمرکز آن، توپولوژی عملکرد را ساده می کند.
2. همچنین به ایزوله کردن هر دستگاه در شبکه دست می یابد.
3. افزودن یا حذف گره های شبکه آسان است و می تواند بدون تأثیر بر کل شبکه انجام شود.
4. به دلیل ماهیت متمرکز، تشخیص عیب در دستگاه های شبکه آسان است.
5. از آنجایی که تجزیه و تحلیل ترافیک آسان است، توپولوژی خطر امنیتی کمتری دارد.
6. بسته های داده مانند شبکه حلقه ای نباید از گره های زیادی عبور کنند. بنابراین، با استفاده از یک هاب مرکزی با ظرفیت بالا، بار ترافیکی را می توان با سرعت نسبتا مناسبی اداره کرد.

معایب توپولوژی ستاره

1. عملکرد شبکه به عملکرد هاب مرکزی بستگی دارد. بنابراین، خرابی هاب مرکزی منجر به شکست می شود از کل شبکه.
2. همچنین، تعداد گره هایی که می توان اضافه کرد، به ظرفیت هاب مرکزی بستگی دارد.
3. هزینه راه اندازی بسیار زیاد است.

توپولوژی درختی

سلسله مراتبی از گره‌های شبکه را تصور کنید، با گره ریشه در خدمت گره‌های مشتری، که به نوبه خود به سایر گره‌های سطح پایین‌تر خدمت می‌کنند.

گره سطح بالا بیشتر یک رایانه مرکزی در حالی که سایر گره‌های سلسله مراتب، مینی یا میکرو رایانه‌ها هستند.

در این ترتیب، گره در هر سطح می‌تواند یک شبکه ستاره‌ای را با گره‌هایی که سرویس می‌دهد تشکیل دهد. در این مورد، ساختار توپولوژی های ستاره و اتوبوس را ترکیب می کند و مزایا و معایب آنها را به ارث می برد.

مزایای توپولوژی درختی

1. توپولوژی درختی در مواردی مفید است که یک ستاره یا اتوبوس را نمی توان به صورت جداگانه پیاده سازی کرد. این برای شبکه سازی چندین بخش از یک دانشگاه یا شرکت مناسب است، جایی که هر واحد (بخش ستاره) به طور جداگانه عمل می کند، و همچنین به گره اصلی (گره ریشه) متصل است.
2. مزایای تمرکز که در توپولوژی ستاره به دست می آید توسط تک تک بخش های ستاره در یک شبکه درختی به ارث می رسد.
3. هر بخش ستاره یک پیوند اختصاصی از اتوبوس مرکزی دریافت می کند. بنابراین، خرابی یک بخش بر بقیه شبکه تأثیر نمی گذارد.
4. شناسایی خطا آسان است.
5. شبکه را می توان با افزودن گره های ثانویه گسترش داد. بنابراین، مقیاس پذیری به دست می آید.

معایب توپولوژی درختی

1. از آنجایی که چندین بخش به یک گذرگاه مرکزی متصل هستند، شبکه به شدت به گذرگاه وابسته است. خرابی آن بر کل شبکه تأثیر می گذارد.
2. به دلیل اندازه و پیچیدگی آن، تعمیر و نگهداری آسان نیست و هزینه های آن بالا است. همچنین، پیکربندی در مقایسه با توپولوژی های دیگر دشوار است.
3. اگرچه مقیاس پذیر است، تعداد گره هایی که می توان اضافه کرد به ظرفیت گذرگاه مرکزی و نوع کابل بستگی دارد.

توپولوژی ترکیبی

یک توپولوژی ترکیبی دو یا چند توپولوژی را ترکیب می کند و قرار است از مزایای آنها بهره مند شود.

بدیهی است که مزایا و معایب توپولوژی ترکیبی ترکیبی از محاسن و معایب توپولوژی های مورد استفاده برای ساختار آن است.

بعد بخوانید:

• ۱۰۰ سوال برتر شبکه
• سوالات مصاحبه شبکه صنعتی
• پروتکل‌های ارتباطی خودکار

در صورت هرگونه سوال و نظر با مجموعه پرگاران تماس حاصل فرمایید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.